ΑΔΕΚΕ

ΑΔΕΚΕ

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

Απόφαση της Γ.Σ. της ΕΛΜΕ Σερρών για απεργία.

Την Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013, η Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Σερρών αποφάσισε 5νθήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες με 83 ψήφους (πρόταση της Αγωνιστικής Συνεργασίας και της Παρέμβασης) έναντι 76 ψήφων που συγκέντρωσε η πρόταση της ΑΔ.Ε.Κ.Ε. που υποστηρίχθηκε και από την ΔΗ.ΑΡ.Μ.Ε. (48-ωρη στις 16 και 17 Σεπτέμβρη και επανεκτίμηση της κατάστασης με παράλληλες δράσεις), σε δεύτερη ψηφοφορία. Οι προτάσεις της Δ.Α.Κ.Ε. και του Π.Α.Μ.Ε. μειοψήφησαν στην πρώτη ψηφοφορία.   

Η ομιλία του εκπροσώπου της ΑΔ.Ε.Κ.Ε. στην Γενική Συνέλευση, Ηλία Τσουχνικά :

 Συναδέλφισσες  και συνάδελφοι,

Το ερώτημα που ακούγεται συχνά, όταν προτείνεται η κήρυξη απεργίας, όπως σήμερα, είναι: «Και τι θα αλλάξει με μια απεργία;»
Η απάντηση είναι μία άλλη ερώτηση: «Υπάρχει πιθανότητα να αλλάξει κάτι αν δεν γίνει μια κινητοποίηση, μία απεργία;»

Όλα όσα έχουμε κατακτήσει ως εργαζόμενοι μέχρι τώρα [μισθοί, επιδόματα, συντάξεις, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, πρόνοια για αρρώστους και έγκυες γυναίκες] - με λίγα λόγια, το επίπεδο ζωής που έχουμε - τα βρήκαμε από τους πατεράδες μας και τους παππούδες μας, ενώ άλλα κατακτήσαμε εμείς, δεν μας χαρίστηκε τίποτα!  

Όλα αυτά και πολλά άλλα είναι αποτέλεσμα, απεργίας ή απειλής απεργίας, απειλής ξεσηκωμού. Και όσο πιο ανεβασμένο είναι το κομμάτι των εργαζομένων που τα διεκδικεί, τόσο πιο πολλά είναι τα οφέλη.
Όσο πιο μαζικό είναι το κίνημα διεκδίκησης, τόσο πιο αποτελεσματικό είναι.
Και όσο πιο καθαρούς στόχους έχει τόσο περισσότερο υπολογίσιμο είναι.

Συναδέλφισσες  και συνάδελφοι,
Πριν ανεβώ στο βήμα είχα ετοιμάσει ένα λογύδριο για την υποστήριξη της απεργίας αλλά τα υποστήριξαν ακόμα καλύτερα όσοι μίλησαν πριν από μένα.
 
Εμείς στην ΑΔ.Ε..Κ.Ε., θεωρούμε ότι οι παρατάξεις που αντιπροσωπεύονται στο ΔΣ της ΟΛΜΕ δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και "πέταξαν το μπαλάκι" στις Γενικές Συνελεύσεις βάζοντας διαφορετικές απεργιακές προτάσεις στο τραπέζι, με κίνδυνο να κατακερματιστεί ο ήδη  σπαρασσόμενος κλάδος.

Εκεί, στο ΔΣ της ΟΛΜΕ, μοιάζει να είναι όλοι πάνω σε μία βάρκα και μία κάθε παράταξη να τραβάει κουπί σε διαφορετική κατεύθυνση, η βάρκα να μην πηγαίνει πουθενά και αυτοί απλώς απολαμβάνουν τη βόλτα τους, χαζεύοντας την θέα.

Θεωρούμε αδυναμία το ότι το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ δεν κατέληξε σε τελική πρόταση. Έτσι, παίρνοντας υπόψη τις διάφορες προτάσεις των παρατάξεων που εκπροσωπούνται στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, και την ανάγκη για μία οργανωμένη και ισχυρή απάντηση στα κυβερνητικά σχέδια, με τελικό στόχο την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής που στραγγαλίζει την χώρα, εμείς της ΑΔ.Ε.Κ.Ε. πήραμε, μετά από συζήτηση και αμεσο-δημοκρατικά, όπως συνηθίζουμε, μία απόφαση και προτείνουμε:

48ωρη απεργία στις 16 και 17 Σεπτεμβρίου και επανεκτίμηση της κατάστασης σε επόμενη συνέλευση το απόγευμα της 17ης, μετά την λήξη της απεργίας.

Ταυτόχρονα, προτείνουμε παράλληλες δράσεις με απεργιακές επιτροπές με καθημερινή παρουσία μας στα σχολεία, υπερασπιζόμενοι την απεργία, συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια, ενημέρωση μαθητών και γονέων – κηδεμόνων και της κοινωνίας γενικότερα, για την κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα στα δημόσια σχολεία.”

 Γνωρίζουμε ότι  είναι δύσκολο, έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις επιθέσεις και τις δυσφημιστικές εκστρατείες από τα κανάλια και τις εφημερίδες των μεγαλοεργολάβων, την δυσπιστία, την διστακτικότητα και την αμφιβολία των συναδέλφων για την έκβαση της απεργιακής κινητοποίησης.

Βέβαια, υπάρχει πάντοτε και η πιθανότητα της ήττας, που εντοπίζεται σαν διάψευση μιας συλλογικής ουτοπίας. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε. Αυτό που ξέρω είναι ότι, μόνοι μας θα αποκτήσουμε αυτό που επιθυμούμε. Μόνοι μας θα κατακτήσουμε ότι μας αξίζει. Δηλαδή, με απλά λόγια, δεν αλλάζουμε τις αξίες μας ανάλογα με την εποχή ή ανάλογα με το τι μας συμφέρει κάθε εποχή.

 Ευχαριστώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: