Ενημερωτικό απεργίας 12/3 και ΓΣ ΕΛΜΕΣ 13/3

Τα τελευταία χρόνια όλοι οι εργαζόμενοι της χώρας και μαζί τους οι δημόσιοι υπάλληλοι, δεχόμαστε μία άνευ προηγουμένου επίθεση ενάντια στις εργασιακές μας θέσεις και στα κοινωνικά δικαιώματα. Μείωση μισθών, κατάργηση ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, επιδείνωση εργασιακών σχέσεων, προσπάθειες τρομοκράτησης με νόμους, πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, επιστρατεύσεις και πειθαρχικά χωρίς τεκμήρια αθωότητας, από μία σειρά κυβερνήσεων προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.
Η επίθεση αυτή ενάντια στα εργασιακά μας δικαιώματα, κορυφώνεται αυτές τις μέρες με την επικείμενη απόλυση δημοσίων υπαλλήλων, ανάμεσά τους και συνάδελφοι καθηγήτριες και καθηγητές, για πρώτη φορά εδώ και 100 και πλέον χρόνια.
   
Η απεργιακή κινητοποίηση της Τετάρτης, 12 Μαρτίου, που προκήρυξε η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ ήταν μία παταγώδης αποτυχία. Στον νομό μας η συμμετοχή των καθηγητών ήταν 3,5 % και από τους άλλους κλάδους σχεδόν ανύπαρκτη.

Δεν μας εξέπληξε καθόλου αυτό το απογοητευτικό αποτέλεσμα,
αφού η διοίκηση τη ανυπόληπτης ΑΔΕΔΥ, που τρεις μήνες μετά την εκλογή της ούτε σε σώμα δεν μπορεί να συγκροτηθεί, άλλαξε αιφνιδιαστικά τις ημερομηνίες των κινητοποιήσεων προκαλώντας σύγχυση ανάμεσα στους υπαλλήλους. Έτσι ζήσαμε μία ακόμα ανοργάνωτη και πρόχειρα ετοιμασμένη απεργία που κατέληξε σε μία ξεθυμασμένη κινητοποίηση.
Κάτι που έχουμε πια συνηθίσει να συμβαίνει πολλά χρόνια τώρα, μία ακόμη από τις πολλές 24ωρες και 48ωρες απεργίες, που κηρύσσονται από διοικήσεις – κομματικούς προύχοντες (εξ) υπηρέτες κυβερνητικού συνδικαλισμού - την ημέρα της ψήφισης ενός αντεργατικού νομοθετήματος στην Βουλή, χωρίς σοβαρή προετοιμασία, σαν μία τυπική υποχρέωση, στάχτη στα μάτια εργαζομένων και υπαλλήλων, ότι τάχα μου υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους.

Για μία ακόμη φορά θα δηλώσουμε ότι θεωρούμε την απεργία το έσχατο και πιο σημαντικό μέσο για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και την κατάκτηση καλύτερων όρων εργασίας. Απεργίες με πολύ χαμηλά ποσοστά συμμετοχής δεν είναι αποτελεσματικό μέσο πίεσης, δεν έχουν θετικό αντίκτυπο στην κοινωνία, απογοητεύουν τους συναδέλφους, υπονομεύουν το ηθικό τους  και τους απομακρύνουν από κάθε μορφή δράσης. Οι απεργίες θα πρέπει να είναι καλά οργανωμένες και προετοιμασμένες, ώστε να δημιουργούν προϋποθέσεις μαζικών και πετυχημένων κινητοποιήσεων που θα υποχρεώσουν την εκάστοτε κυβέρνηση σε υποχωρήσεις.

Φυσικό επακόλουθο της φθίνουσας εμπιστοσύνης των συναδέλφων στον οργανωμένο συνδικαλισμό ήταν η παρουσία δεκαπέντε (15) μόλις καθηγητριών και καθηγητών – που στην πορεία έφτασαν τους είκοσι (20) !! - στην έκτακτη Γ.Σ. της ΕΛΜΕΣ την Πέμπτη 13 Μαρτίου. Συνέλευση που μετατράπηκε αμέσως, σε συνεδρίαση ΔΣ.

Θέμα της συνεδρίασης ήταν η εισήγηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ για απεργία την Παρασκευή 21 Μαρτίου (τελευταία εργάσιμη ημέρα πριν την λήξη της διαθεσιμότητας των συναδέλφων) προέκταση της 48ωρης απεργίας που έχει κηρύξει η ΑΔΕΔΥ την Τετάρτη και Πέμπτη, 19 & 20 Μαρτίου). 
Η ΑΔ.Ε.Κ.Ε. αν και θεωρεί ότι είναι πια αργά για να πετύχουμε θετικά αποτελέσματα, συμφωνεί με την 48ωρη απεργία της Τετάρτης και Πέμπτης, η οποία όμως πρέπει να κηρυχθεί από την ΟΛΜΕ, γιατί αλλιώς μειώνεται η πιθανότητα συμμετοχής ορισμένου  αριθμού συναδέλφων, οι οποίοι δεν συμμετέχουν σε απεργίες της ΑΔΕΔΥ.
Δεν συμφωνούμε με την απεργία της Παρασκευής που προτείνει η ΟΛΜΕ, γιατί δεν έχει πλέον, κανένα νόημα, αφού θα είναι πλέον αργά, αλλά και για να είναι πιο μαζική η απεργία της Τετάρτης και Πέμπτης. Η πίεση έπρεπε να είχε ασκηθεί από πολύ πριν.

Για την ιστορία, υπέρ της πρότασης ΟΛΜΕ ψήφισαν 5 (3 ΔΑΚΕ, 2 Αυτόνομη Κίνηση) και 3 λευκό (ΑΔΕΚΕ, Αγωνιστική Συνεργασία και ΠΑΜΕ). Έλειπε δικαιολογημένα ένα μέλος του ΔΣ.

Παρόλα αυτά, η απεργία πρέπει να πετύχει. Καλούμε όλους τους καθηγητές των Σερρών να την υποστηρίξουν, όχι μόνο από αλληλεγγύη στους συναδέλφους που κινδυνεύουν με απόλυση αλλά και για το ότι, οι επόμενοι που θα απολυθούν, ίσως να είσαστε εσείς .

Η Γραμματεία της ΑΔ.Ε.Κ.Ε.                                16 Μαρτίου 2014